উদ্যোগী  হওঁ আহাঁ

১।

উত্তৰঃ- প্ৰকাশ গোস্বামী

উত্তৰঃ- “এজন  ব্যক্তিয়ে কেনেকৈনো নিজকে এজন উদ্যোগী  ব্যক্তি হিচাপে গঢ়ি তুলিব পাৰে”

উত্তৰঃ- এলাহ

উত্তৰঃ- ধৈর্য্য, একাগ্ৰতা, নিয়মানুৱৰ্তিতা, সময়ানুৱৰ্তিতা, আত্মবিশ্বাস আৰু হাৰ নমনা মনোবৃত্তি

উত্তৰঃ-  ‘Eat cricket, sleep cricket, dream cricket, drink cricket’

উত্তৰঃ- নাৰায়ণ মূৰ্ত্তী ভাৰতবৰ্ষ তথা বিশ্বৰ এজন সফল উদ্যোগী।

উত্তৰঃ- বিজিতে ছাৰক উদ্যোগী সম্পৰ্কে কৈছিল যে উদ্যোগীসকল হ’ল এনে ব্যক্তি যিয়ে নিজে ব্যৱসায় বা উদ্যোগ আৰম্ভ কৰি কোনো বস্তু বা সেৱা বিক্ৰী কৰি নিজৰ জীৱিকা উলিওৱাৰ লগতে আনকো কৰ্ম সংস্থান দিবলৈ সক্ষম হয়।

উত্তৰঃ- প্ৰথম অৱস্থাত এজন উদ্যোগীয়ে জোতা চিলাইৰ পৰা চণ্ডী পাঠ সকলো কৰিবলৈ সাজু থাকিব লাগিব

উত্তৰঃ- টমাচ আলভা এডিছনে ইলেকট্ৰিক বাল্ব তৈয়াৰ কৰাত বাৰে বাৰে বিফল হৈ কৈছিল,- ”মই বিফল হোৱা নাই। মাত্ৰ বুজিলোঁ যে ১০,০০০ ধৰণে ই কাম নকৰে”।

উত্তৰঃ-এজন উদ্যোগী পুৰুষ  সিংহৰ সমান হ’ব লাগিব। তেওঁৰ শক্তি, সাহস, আত্মবিশ্বাস, ধৈর্য্য,  একাগ্ৰতা আৰু হাৰ নমনা মনোবৃত্তি  থাকিব লাগিব। বাৰে বাৰে বিফল হোৱাৰ পিছতো যিজনে  উদ্যম নেহেৰুৱাই সফল নোহোৱালৈকে কাম এটাত লাগি থাকিব পাৰে তেনে ব্যক্তিয়েহে  সফল উদ্যোগী  হ’ব পাৰে।  এজন উদ্যোগী  আৰু কৰ্মহীন নিবনুৱাৰ মাজত থকা ক্ষুদ্ৰ ব্যৱধান হ’ল এলাহ। আচলতে সকলোতকৈ সহজ কাম হ’ল এজন উদ্যোগী বা আন্ট্ৰাপিনিওৰ হোৱা। কিয়নো ইয়াৰ বাবে কোনো বিশ্ববিদ্যালয়ৰ ডাঙৰ ডিগ্ৰী নালাগে। কিন্তু আটাইতকৈ কঠিন কাম হ’ল এজন সফল উদ্যোগী হোৱা। সফল উদ্যোগী এজনে এলাহক কেতিয়াও প্ৰশ্ৰয় নিদিয়ে। অসমীয়াত এষাৰ কথা আছে  – “উদ্যোগী  পুৰুষ সিংহৰ সমান, এলেহুৱা কাপুৰুষৰ নিচাৰ।”                      

উত্তৰঃ-এজন সফল উদ্যোগী হ’বলৈ লাগিব ধৈর্য্য, একাগ্ৰতা, নিয়মানুৱৰ্তিতা, সময়ানুৱৰ্তিতা, আত্মবিশ্বাস আৰু হাৰ নমনা মনোবৃত্তি। বাৰে বাৰে বিফল হোৱাৰ পিছতো যিজনে  উদ্যম নেহেৰুৱাই সফল নোহোৱালৈকে কাম এটাত লাগি থাকিব পাৰে তেনে ব্যক্তিয়েহে  সফল উদ্যোগী  হ’ব পাৰে। সফল উদ্যোগী হিচাপে প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰাৰ প্ৰক্ৰিয়াটোক চাইকেল চলাবলৈ শিকাৰ প্ৰক্ৰিয়াৰ লগত তুলনা কৰিব পাৰি।  চাইকেল চলাবলৈ শিকাতে সকলোৱে প্ৰথমে তলত ওলমি চাইকেল শিকা আৰম্ভ কৰে। বহুতৰে চাইকেলৰ পৰা পৰি হাত-ভৰিৰ ছাল-বাকলি এৰাই যায়,কাৰোবাৰ কাৰোবাৰ পৰি হাত-ভৰিও ভাঙে। যিসকলে ছাল-বাকলি যোৱাৰ পাছত বা হাত-ভৰি ভঙাৰ পাছত ভয়তে পুনৰ শিকিবলৈ চেষ্টা নকৰে, তেওঁলোকে আৰু জীৱনত কোনোদিনে চাইকেল চলাব নোৱাৰে। যিসকলে ছাল-বাকলি  এৰোৱাৰ পাছতো চেষ্টা কৰি যায়, প্ৰথমে তলত চলাব পৰা হয়, তাৰ পাছত লাহে লাহে জাঁপ মাৰি ওপৰত উঠি ‘হাফ-পেদেল’ মাৰি চলাব পৰা হয় আৰু এদিন ‘ফুল-পেদেল’ মাৰি চলাব পৰা হৈ লগৰীয়াৰ লগত জোৰেৰে চলোৱা, লাহে লাহে চলোৱা প্ৰতিযোগিতাত অৱতীৰ্ণ হয়। এজন উদ্যোগী হ’বলৈ  যোৱাটোও চাইকেল চলাবলৈ শিকাৰ দৰে  একক প্ৰচেষ্টাৰ কাম। বহুতেই প্ৰথম বিফলতাতে এৰি দিয়ে, কোনোবাই তিনিবাৰ বিফল হ’লে এৰি দিয়ে। কিন্তু যিয়েই এৰি নিদি লাগি থাকে তেৱেঁই এদিন এজন সফল উদ্যোগী  হয়গৈ।

উত্তৰঃ-উদ্যোগীসকল হ’ল এনে ব্যক্তি যিয়ে নিজে ব্যৱসায় বা উদ্যোগ আৰম্ভ কৰি কোনো বস্তু বা সেৱা বিক্ৰী কৰি নিজৰ জীৱিকা উলিওৱাৰ লগতে আনকো কৰ্ম সংস্থান দিবলৈ সক্ষম হয়। নিজৰ ইচ্ছামতে নিজৰ সময়সূচী ঠিক কৰি নিজৰ উদ্ভাৱনা আৰু কৰ্মশক্তিৰে নিজকে প্ৰতিষ্ঠা কৰা প্ৰতিজন ব্যক্তিয়েই একো একোজন উদ্যোগী । সেই হিচাপত জুবিন, পাপনৰ দৰে একোজন শিল্পী, এখন ৰেষ্টোৰা বা ধাবাৰ মালিক, এখন গেলামালৰ দোকানৰ মালিক নতুবা এখন বিউটি পাৰ্লাৰ চলোৱা ব্যক্তি সকলোৱেই একো একো গৰাকী উদ্যোগী।

উত্তৰঃ- ইন্‌ফচিচ  কোম্পানীৰ প্ৰতিষ্ঠাপক নাৰায়ণ মূৰ্ত্তী।

       নাৰায়ণ মূৰ্ত্তী ভাৰতবৰ্ষ তথা বিশ্বৰ এজন সফল উদ্যোগী।  কৰ্ণাটকৰ এক নিম্ন মধ্যবিত্ত পৰিয়ালত তেওঁৰ জন্ম হৈছিল। সৰুৰে পৰা এজন উদ্যোগী হোৱাৰ তেওঁৰ দুৰ্বাৰ হেঁপাহ আছিল।  অভিযান্ত্ৰিক শিক্ষা সমাপ্ত কৰি কিছুদিন চাকৰি কৰাৰ পাছতে তেওঁৰ চাকৰি এৰি দি Softronics নামৰ এক কোম্পানী প্ৰতিষ্ঠা কৰে। কিন্তু ডেৰ বছৰৰ পাছতে কোম্পানীটো বন্ধ হৈ যায়। কোম্পানীটো বন্ধ হৈ যোৱাৰ পাছত নাৰায়ণ মূৰ্ত্তীয়ে পুনৰ চাকৰিত যোগদান কৰে যদিও  চাকৰি বাদ দি কেইজনমান বন্ধুৰ লগ লাগি Infosys নামৰ কোম্পানী আৰম্ভ কৰে। এই কোম্পানী খুলিবৰ বাবে নাৰায়ণ মূৰ্ত্তীক তেওঁৰ পত্নীয়ে দহ হাজাৰ টকা নিজৰ সাচতীয়া ধনৰ পৰা আগবঢ়াই দিছিল। সেই দহ হাজাৰ টকা মূলধনেৰে আৰম্ভ কৰা ইনফচিচ কোম্পানীটোৱে প্ৰথম অৱস্থাত বহুতো বাধা-বিঘিনি , ঘাত-প্ৰতিঘাতৰ সন্মুখীন হ’ব লগা হৈছিল। নব্বৈৰ দশকত তেতিয়াৰ বিত্তমন্ত্ৰীয়ে ভাৰতীয় অৰ্থনীতিক মুকলি কৰি দিয়াত ইন্‌ফচিচৰ  হাতলৈ বহুতো সুযোগ আৰু সুবিধা আহে। সময়ৰ শৰ সময়ত মৰাৰ পাছত নাৰায়ণ মূৰ্ত্তী আৰু তেওঁলোকৰ কোম্পানীয়ে পাছলৈ ঘূৰি চাব লগা নহ’ল। ধৈৰ্য্য আৰু একাগ্ৰতাৰে সুযোগৰ অপেক্ষা কৰি সময়ৰ  শৰ সময়ত মৰাত আজি নাৰায়ণ মূৰ্ত্তী বিশ্বৰ ভিতৰত এজন সফল আৰু নামজ্বলা উদ্যোগী।

উত্তৰঃ- এই প্ৰশ্নটো প্ৰীতমে সুধিছিল।

        তাৰ উত্তৰত শিক্ষকজনে কোৱা কথাখিনিৰ সাৰমৰ্ম এনেধৰণৰ一এজন উদ্যোগী হ’বৰ বাবে বিশ্ববিদ্যালয়ৰ ডাঙৰ ডিগ্ৰী নালাগে । কিন্তু যিটো দিশত উদ্যোগী হ’বলৈ বিচৰা হয়  তাত কৃতকাৰ্য্যতা লাভ কৰিবৰ বাবে সেই দিশটোৰ বিষয়ত জ্ঞান, কৌশল আৰু বুদ্ধিৰ প্ৰয়োজন হয়। অৱশ্যে কেতবোৰ বিশেষ দিশত উদ্যোগী হ’বলৈ সেই দিশত শিক্ষাগত অৰ্হতা থকাটো প্ৰয়োজন । এখন ধাবা খোলাৰ বাবে বা এখন গেলামালৰ দোকান খোলাৰ বাবে অথবা এখন শাক-পাচলিৰ দোকান খুলি স্বাৱলম্বী হ’বৰ বাবে বিশেষ কোনো শিক্ষাগত অৰ্হতাৰ প্ৰয়োজন নাই। কিন্ত এখন বিউটি পাৰ্লাৰ বা মটৰ গাড়ী ভাল কৰা গেৰেজ বা মোবাইল ফোন, টি.ভি. ভাল কৰা দোকান আদি খু-লিবৰ বাবে নিজৰ সেই কামৰ কৌশল থকাটো প্ৰয়োজন। কেৱল আনৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি এনেবোৰ ব্যৱসায়ত কৃতকাৰ্য্যতা লাভ কৰিব নোৱাৰি ।বৰ্তমান সময় প্ৰযুক্তি, তথ্যপ্ৰযুক্তি আৰু জ্ঞানৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি গঢ় লোৱা অৰ্থনীতি আৰু সমাজ ব্যৱস্থাৰ সময়। গতিকে এনেবোৰ বিষয়ত উদ্যোগী হ’ব বিচাৰিলে এনে বিষয়ৰ শিক্ষা, জ্ঞান আৰু কৌশলসমূহ আহৰণ কৰাটো অতিকে গুৰুত্বপূৰ্ণ। কম্পিউটাৰ ইঞ্জিনিয়াৰিং বা ইলেকট্রনিক্স ইঞ্জিনিয়াৰিং বা MBA আদি ডিগ্ৰী আহৰণ কৰি তথ্যপ্রযুক্তিৰ লগত জড়িত ব্যৱসায় বা উদ্যোগ আদি স্থাপন কৰিলে কৃতকাৰ্য্যতা লাভ কৰাৰ অধিক সম্ভাৱনা থাকে। এখন হস্পিতেল বা নাৰ্ছিং হোম প্রতিষ্ঠা কৰিবৰ বাবে নিজে এজন ডাক্তৰ বা MBBS ডিগ্রীধাৰী হোৱাটো প্রয়োজন।

উত্তৰঃ- এজন উদ্যোগী  হোৱা যিমান সহজ, সফল হোৱাটো কিন্তু সিমান সহজ নহয়। প্ৰথম অৱস্থাত এজন উদ্যোগীয়ে জোতা চিলাইৰ পৰা চণ্ডী পাঠ সকলো কৰিবলৈ সাজু থাকিব লাগিব। লগতে সৰুতে চাইকেল শিকাৰ দৰে পৰি উঠিবলৈও সাজু থাকিব লাগিব।      

   এজন সফল উদ্যোগী হবৰ বাবে লাগে ধৈর্য্য, একাগ্ৰতা, নিয়মানুৱৰ্তিতা, সময়ানুৱৰ্তিতা, আত্মবিশ্বাস আৰু হাৰ নমনা মনোবৃত্তি। সকলোৰে এই গুণবোৰ সকলোৰে নাথাকে। বাৰে বাৰে বিফল হোৱাৰ পিছতো যিজনে  উদ্যম নেহেৰুৱাই সফল নোহোৱালৈকে কাম এটাত লাগি থাকিব পাৰে তেনে ব্যক্তিয়েহে  সফল উদ্যোগী  হ’ব পাৰে। সফল উদ্যোগী হিচাপে প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰাৰ প্ৰক্ৰিয়াটোক চাইকেল চলাবলৈ শিকাৰ প্ৰক্ৰিয়াৰ লগত তুলনা কৰিব পাৰি।  চাইকেল চলাবলৈ শিকাতে  আৰম্ভণিৰ সময়ত বহুতৰে চাইকেলৰ পৰা পৰি হাত-ভৰিৰ ছাল-বাকলি এৰাই যায়, কাৰোবাৰ কাৰোবাৰ পৰি হাত-ভৰিও ভাঙে। যিসকলে ছাল-বাকলি যোৱাৰ পাছত বা হাত-ভৰি ভঙাৰ পাছত ভয়তে পুনৰ শিকিবলৈ চেষ্টা নকৰে, তেওঁলোকে আৰু জীৱনত কোনোদিনে চাইকেল চলাব নোৱাৰে। যিসকলে ছাল-বাকলি  এৰোৱাৰ পাছতো চেষ্টা কৰি যায়, তেওঁলোকেহে লাহে লাহে  চলাব পৰা হয়।  এজন উদ্যোগী হ’বলৈ  যোৱাটোও চাইকেল চলাবলৈ শিকাৰ দৰে  একক প্ৰচেষ্টাৰ কাম। বহুতেই প্ৰথম বিফলতাতে এৰি দিয়ে, কোনোবাই তিনিবাৰ বিফল হ’লে এৰি দিয়ে। কিন্তু যিয়েই এৰি নিদি লাগি থাকে তেৱেঁই এদিন এজন সফল উদ্যোগী  হয়।

উত্তৰঃ – ভাৰতৰ সৰ্বতোকালৰ এজন সফল উদ্যোগী ধীৰুভাই আম্বানীৰ হাতত মূলধনো নাছিল নতুবা তেওঁৰ ভাল শিক্ষাগত অৰ্হতাও নাছিল। মেট্ৰিকতে শিক্ষা সমাপ্ত কৰা ধীৰুভায়ে প্ৰথমে পেট্ৰল ডিপোত তেল ভৰোৱা কাম কৰিছিল আৰু নিজৰ  কৰ্মনিষ্ঠাৰ বাবে ডিপোটোৰ মেনেজাৰ পদলৈ পদোন্নতি লাভ কৰিছিল। উদ্যোগী হৈ নিজকে প্ৰতিষ্ঠা কৰাৰ হেপাহৰ বাবে তেওঁ চাকৰি বাদ দি ব্যৱসায় কৰাৰ  সিদান্ত লয়।  ব্যৱসায়ৰ বাবে তেওঁৰ হাতত মূলধন নাছিল। সেয়ে ৰাইজৰ পৰা ধন লৈ কাপোৰ তৈয়াৰ কৰি পুনৰ ৰাইজকে বেচি মুনাফা অৰ্জন কৰি তাৰ লাভাংশৰ ভাগ অংশীদাৰসকলৰ মাজতো বিতৰণ কৰিব ধৰিলে।। মূলধনৰ অভাৱ উদ্যোগী হোৱাৰ পথত বাধা হ’ব নোৱাৰে। পেট্ৰল পাম্পৰ চাকৰি বাদ দি মোম্বাইৰ এটা ৩৫০ বৰ্গফুটৰ কোঠাৰ পৰা ধীৰুভাই আম্বানীয়ে কাপোৰৰ ব্যৱসায় আৰম্ভ কৰে। কোঠাটোত সম্বল বুলিবলৈ এখন টেবুল, তিনিখন চকী, আৰু এটা টেলিফোন। তাৰ পৰা তেওঁ “ৰিলায়েঞ্চ কমাৰচিয়েল কৰ্পোৰেচন” স্থাপন কৰে আৰু পৰৱৰ্তী সময়ত ইয়েই বিখ্যাত “ৰিলায়েঞ্চ ইণ্ডাষ্ট্ৰীজ” হয়গৈ। ধীৰুভাই আম্বানীয়ে কৈছিল- “নতুন ধাৰণা বা চিন্তাৰ ওপৰত কাৰো একাধিপত্য নাই। ডাঙৰকৈ ভাবা, খৰতকীয়াকৈ ভাবা, আনতকৈ আগত ভাবা। ” উদ্যোগী হোৱাৰ গুণ জন্মগত নহয়, উপযুক্ত প্ৰশিক্ষণ আৰু অভিৰোচনৰ দ্বাৰা এজন ব্যক্তিয়ে নিজকে উদ্যোগী হিচাপে গঢ়ি তুলিব পাৰি। ইয়াৰ বাবে কেৱল লাগিব আত্মবিশ্বাস, ইচ্ছাশক্তি, আগ্ৰহ, দক্ষতা, স্বাধীনচিতীয়া আৰু সৃষ্টিশীল মন।  

উত্তৰঃ-ছাত্র-ছাত্রীসকলক উদ্যোগী হিচাপে মানসিক ভাৱে প্ৰস্তুত কৰিবলৈ,   ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক উৎসাহিত কৰিবলৈ আৰু এই দিশত সহায় কৰিবৰ বাবে সৰহ সংখ্যক মহাবিদ্যালয়, বিশ্ববিদ্যালয়, অভিযান্ত্ৰিক মহাবিদ্যালয়তে উদ্যোগী কোষ গঠন কৰা হৈছে । এই কোষসমূহে নিয়মিত ভাৱে কৰ্মশালা, প্ৰশিক্ষণ আদিৰ আয়োজন কৰে। সেয়েহে ছাত্ৰ অৱস্থাৰে পৰা কেৱল চাকৰিৰ আশাত পঢ়াৰ পৰিৱৰ্তে সমান্তৰালভাৱে এই কৰ্মশালা, প্ৰশিক্ষণ আদিত যোগদান কৰি নিজকে উদ্যোগী হিচাপে মানসিক ভাৱে প্ৰস্তুত কৰি ৰখা উচিত। জন বিস্ফোৰণৰ বাবে চৰকাৰে সকলোকে চাকৰি দিয়াটো অসম্ভৱ। প্ৰতি দহজন ছাত্ৰৰ মাত্ৰ এজনেহে হয়তো চৰকাৰী চাকৰি পাব, কিছু সংখ্যকে বেচৰকাৰী খণ্ডত চাকৰি পাব, সৰহ সংখ্যকে কিন্তু উদ্যোগী হৈ নিজৰ জীৱিকা আৰ্জন কৰিব লাগিব। গতিকে ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলে সোনকালে নিজকে মানসিক ভাৱে প্ৰস্তুত কৰি তাৰ বাবে সাজু হ’লে সেয়া নিজৰ বাবে আৰু সমাজৰ বাবে মংগলজনক।

উত্তৰঃ

প্ৰভাত 一 ৰাতিপুৱা

কঠিন 一 টান

ডাঙৰ 一 বৰ

চেষ্টা 一 প্ৰয়াস

লগৰীয়া 一 বন্ধু

লক্ষ্য় 一 উদ্দেশ্য়

হাবিয়াস 一 ইচ্ছা, আগ্ৰহ

সপোন 一 স্বপ্ন

উত্তৰঃ

নতুন 一 পুৰণি

ক্ষুদ্ৰ 一 ডাঙৰ

সফল 一 বিফল

কৰ্মহীন 一 কৰ্মস্থ

এলেহুৱা 一 পৰিশ্ৰমী

সহজ 一 টান 

সপোন 一 দিঠক

সুবিধা 一 অসুবিধা

আৰম্ভ 一 শেষ

জন্ম 一 মৃত্য়ু

সমান 一 অসমান

উত্তৰঃ

শিক্ষক 一 শিক্ষয়িত্ৰী

ছাৰ 一 বাইদেউ

ছাত্ৰ 一 ছাত্ৰী

পুৰুষ 一 মহিলা

বন্ধু 一 বান্ধৱী 

error: Content is protected !!